АМА́ТАР

(лац. amator),

1) ахвотнік да чаго-н. 2) Той, хто займаецца чым-н. не як прафесіянал; любіцель.

т. 1, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гастрано́м, ‑а, м.

1. Знаток і любіцель смачней ежы; гурман.

2. Гастранамічны магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

moviegoer [ˈmu:viˌgəʊə] n. AmE ама́тар/любі́цель кіно́; ама́тарка/любі́целька кіно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гурма́н, ‑а, м.

Любіцель і знаток далікатных страў. За сталом Элінора пераканалася, што муж яе сапраўдны гурман. Лынькоў.

[Фр. gourmand.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

amateur [ˈæmətə] n.

1. ама́тар; ама́тарка; любі́цель; любі́целька; ахво́тнік; ахво́тніца

2. дылета́нт; дылета́нтка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кнігалю́б, ‑а, м.

Любіцель і знавец кніг; бібліяфіл. Усё цікавае адразу расхопліваюць прагныя кнігалюбы, якія прыходзяць, калі крамка толькі адчыняецца. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуле́ц, ‑льца, м.

Разм. Удзельнік якой‑н. гульні. Новая прыгода паддала гульцам весялосці, бо накіравала іх думкі ў другі бок ад азарту, троху зменшыла палкую цікавасць да картаў. Гарэцкі. // Любіцель гуляць у што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. чаго і з інф. Ахвотнік да чаго-н., чалавек, які мае схільнасць да чаго-н., захапляецца чым-н.

А. музыкі.

А. выступаць.

2. Той, хто займаецца чым-н. не як прафесіянал; любіцель.

Садавод-а.

Рыбалоў-а.

|| ж. ама́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 1 знач.).

|| прым. ама́тарскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

А. спектакль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Bacchus [ˈbækəs] n. myth. Ба́хус (бог вінаробства);

a lover of Bacchus любі́цель вы́піць

♦

Bacchus has drowned more men than Neptune. Бахус утапіў больш людзей, чым Нептун.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nass

a мо́кры, вільго́тны

~ wérden — (з)мо́кнуць

~ máchen — намачы́ць

◊ ein ~er Brúder — любі́цель вы́піць, п’я́ніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)