лу́жа

1. Калюга, якая застаецца пасля дажджу (паўсям.). Тое ж лу́жына (БРС), лужа́віна, лужа́іна, лужаі́вінка, лужае́віна (Слаўг.), лу́жынка (Лёзн.).

2. Яма з вадою (Мсцісл. Бяльк.).

3. Дрыгва; вялікае махавое балота (Кап., Рэч., Слаўг.).

4. Заліў ракі (Росл. Дабр.).

5. Бяссцёкавае, стаячае возера (Рэч., Слаўг.).

ур. Чыстая Лужа (балота) каля в. Рабінаўка Слаўг., ур. Дубовая Лужа (поле) каля в. Гайшын Слаўг., ур. Чыстая Лужа каля в. Заспа Рэч.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

puddle [ˈpʌdl]n. лу́жа, лу́жына

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

калю́га ж., обл. ры́твина; лу́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лу́жына ж. лу́жа;

се́сці ў ~ну — сесть в лу́жу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подто́к м.

1. (действие) падцяка́нне, -ння ср.;

2. (образовавшаяся лужа) падцёк, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pool1 [pu:l] n.

1. пла́вальны басе́йн;

Does the hotel have a pool? Ёсць у гасцініцы басейн?

2. лу́жа, лу́жына;

a pool of blood лу́жына крыві́

3. са́жалка; вір

4. аб’ядна́ны фонд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пе́ля ’балотца паміж полем і стаячай вадой’ (Некр.), ’лужа’ (Сабаленка), ’частка ракі, якая зімою не замярзае’ (рэч., ЛА, 2), ’палонка’ (петрык., нараўл., ЛА, 2). Да пель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лужы́шча1 ’поле, дзе раней было балота’ (навагр., Жыв. сл.). Да лу́жа (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 159).

Лу́жышча2 ’поле на месцы ўзаранага лугу’ (Прышч. дыс.). Да луг1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лагу́на ’мелкаводны заліў, аддзелены ад мора пясчанай касой’ (ТСБМ). Запазычана, відавочна, з рус. лагуна ’тс’, якое праз ням. мову запазычана з іт. laguna < лац. lacūna ’паглыбленне, яма’, ’лужа’, ’багна’ (Клюге₁₇, 418; Фасмер, 2, 447; Слаўскі, 4, 27).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лясні́ца Поле сярод лесу (Слаўг.).

ур. Лясніца (поле) в. Папоўка каля балота Чыстая Лужа Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)