Лужы́шча1 ’поле, дзе раней было балота’ (навагр., Жыв. сл.). Да лу́жа (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 159).

Лу́жышча2 ’поле на месцы ўзаранага лугу’ (Прышч. дыс.). Да луг1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)