ле́тнік Летняя дарога праз балота (Глуск. Янк. I, Маг.). Тое ж лятні́к (Лёзн. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ле́тник​I сад. ле́тнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́тник​II (одежда) ист. ле́тнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́тник​III (летняя дорога) ле́тнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bungalow

[ˈbʌŋgəloʊ]

n.

бу́нгала n., ле́тнік -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Ле́тніца ’летнік, лёгкая спадніца’ (Федар. Дад.). У выніку універбізацыі словазлучэння летняя спадніца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пітні́к, пятніца ’той, хто п’е’ (Юрч. СНЛ), рэгіянальнае ўтварэнне ад піць (гл.), марознік лсатнік ’жнец© летнік ’лётчык’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чернотро́п охотн.

1. (осенние холода) чарнатро́п, -пу м.;

2. (дорога, путь) ле́тнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нажу́тка ’жакет’ (Жд. 1, Сцяшк. Сл.; Сл. ПЗБ), ’летнік з сівага даматканага сукна’ (навагр., Нар. сл.), ’безрукаўка’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк.). З польск. narzutka ’жаночая накідка’, ад narzucić ’накінуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

letnisko

н. дача; летнік; лецішча; летні дом; загарадны дом

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)