мінулаго́дні (леташні) vórjährig, vom Vórjahr, von létztem Jahr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рыжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

1. Станавіцца рыжым, рыжэйшым.

Валасы рыжэюць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. рыжае).

На палянах рыжэе леташні бур’ян.

|| зак. зрыжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е (да 1 знач.) і парыжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лятосі ’леташні’ (беласт., Сл. ПЗБ). З польск. latosi (напр., вармійск., сілезск.) ’сёлетні’. Да ле́тась (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́пуск, -ку м., в разн. знач. вы́пуск;

в. сло́ўнікаў — вы́пуск словаре́й;

ле́ташні в. — прошлого́дний вы́пуск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ubiegły

мінулы, леташні;

ubiegły rok — мінулы год

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вышэ́йшы, -ая, -ае.

1. Больш высокі (у 1—3 знач.).

Гэты дом в. за той.

Сёлетні ўраджай бульбы в. за леташні.

2. Самы галоўны, кіруючы.

В. орган дзяржаўнай улады.

Вышэйшае камандаванне.

3. Пра самую высокую ступень у развіцці, навуцы, у сістэме адукацыі.

В. жывёльны свет.

Вышэйшая нервовая дзейнасць (спец.). Вышэйшая матэматыка.

Вышэйшая навучальная ўстанова.

○

Вышэйшая мера пакарання — расстрэл, пазбаўленне жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проше́дший

1. прич. які́ (што) прайшо́ў; які́ (што) міну́ў; см. пройти́;

2. прил. міну́лы; (прошлогодний) ле́ташні;

проше́дший год, проше́дшая зима́ міну́лы (ле́ташні) год, міну́лая (ле́ташняя) зіма́;

3. прил., грам. про́шлы;

проше́дшее вре́мя грам. про́шлы час.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́хля, ‑і, ж.

Абл.

1. Спарахнелы, струхлелы будынак. Ды і якая там хата — трухля адна. «Беларусь».

2. Пацяруха. Грузавік .. зароў і ўлез у самую гразь. Затрашчаў, падаўся леташні насціл, змяшалася трухля з перапрэлай чорнай граззю. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

былі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Адно каліва травы, сцяблінка, травінка. Запыніш крок. Спакой і ціш — Былінка нават не схіснецца. Колас. Зелянеюць лугі, выкідваецца клейкі ліст на бярозе.., былінкі прашываюцца праз леташні ліст. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цма́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Прыцмокваць губамі, языком і пад., выказваючы захапленне або расчараванне. — Ну ж і стрэльбу здабыў ты сабе, Мартын! — цмакаў дзед Талаш, разглядаючы дзівосную стрэльбу. Колас. І сёння яшчэ некаторыя цмакаюць, шкадуючы леташні снег. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)