па́дкий ла́сы; ахво́чы;

он па́док до сла́дкого ён ла́сы на сало́дкае (ахво́чы да сало́дкага).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесапаласа́ і лесапало́са, -ы́, мн. -ло́сы і (з ліч. 2, 3, 4) -ласы́, -ло́с, ж.

Паласа лясных насаджэнняў.

Ахоўная л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разла́саваны, ‑ая, ‑ае.

Які разласаваўся, стаў вельмі ласы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысма́кі, -аў, м.

1. Ласункі, а таксама ўвогуле смачныя, асабліва прыгатаваныя стравы.

Ласы на п.

2. Прыправа (разм.).

Страва з неабходнымі прысмакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памаўзлі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Шкадлівы.

Да чаго ж памаўзлівая кошка!

2. Ласы, прагны да чаго-н. смачнага, прыгожага.

П. на ласункі.

|| наз. памаўзлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lickerish

[ˈlɪkərɪʃ]

adj.

1) ла́сы; хці́вы, прагаві́ты

2) разбэ́шчаны; юрлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ква́пны ’сквапны, скупы, ласы’ (ТСБМ), ’ласы’ (Сл. паўн.-зах.), ’зайздрослівы’ (Нас., Касп., Шат.), ’прывабны’ (Клім.). Гл. квапіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кабані́на, ‑ы, ж.

Мяса кабана. — Тут і ваўку да іх цяжка падступіцца, хоць ён да кабаніны і вельмі ласы. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ласу́нак ’улюбёная страва’, ’прысмакі’ (ТСБМ). Да ла́сы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Прала́саваць ’патраціць, выдаткаваць’ (Нас.). Да ласы, ласунак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)