трэнзе́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Ланцужок трэнзеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chainlet

[ˈtʃeɪnlɪt]

n.

ланцужо́к -ка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

watch chain

ланцужо́к да гадзі́ньніка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dewizka

ж. ланцужок для кішэннага гадзінніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

расслабе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Стаць слабым, слабейшым.

2. Стаць слабкім; пасвабаднець. Максім паварушыў кісцямі, адчуў, што ланцужок крыху расслабеў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

door chain

дзьвярны́ ланцужо́к (для заклада́ньня зь сярэ́дзіны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трэ́нзель, ‑я, м.

Металічныя цуглі, пры дапамозе якіх кіруюць канём, націскаючы на язык і куткі рота, а таксама ланцужок для ўтрымання муштука ў роце каня.

[Ад ням. Trense.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таню́ткі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі, зусім тонкі. Міхал ідзе, сляды чытае: Вось тут танюткі ланцужок Лёг так прыгожа на сняжок — То пара кропак, то дзве рыскі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

necklace

[ˈnekləs]

n.

кара́лі; залаты́ або́ срэ́бны ланцужо́к на шы́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

anklet

[ˈæŋklət]

n.

1) каро́ткая шкарпэ́тка

2) ланцужо́к на назе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)