ла́ма​II рэл. (будыйскі манах) Láma m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ла́ма​2

(тыбецк. blama = вышэйшы)

будыйскі манах у краінах, дзе пашыраны ламаізм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ла́ма​1

(ісп. llama, ад кечуа llama)

бязгорбая ўючная жывёліна сям. вярблюдавых, якую разводзяць у Паўд. Амерыцы (асабліва цэніцца яе воўна).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ла́ма

(манг. lama, ад тыбецк. blama = вышэйшы)

будыйскі манах у краінах, дзе пашыраны ламаізм.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дала́й-ла́ма

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дала́й-ла́ма дала́й-ла́мы
Р. дала́й-ла́мы дала́й-ла́маў
Д. дала́й-ла́му дала́й-ла́мам
В. дала́й-ла́му дала́й-ла́маў
Т. дала́й-ла́мам дала́й-ла́мамі
М. дала́й-ла́ме дала́й-ла́мах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дала́й-Ла́ма м. Дала́й-Ла́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дала́й-ла́ма рел. Дала́й-Ла́ма, -мы м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дала́й-ла́ма, ‑ы, м.

Вярхоўная ўрадавая і духоўная асоба ў Тыбеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДАЛА́Й-ЛА́МА

[ад манг. далай — мора (мудрасці) + лама],

тытул паліт. (да 1951) і духоўнага ўладыкі тыбецкага народа; першасвяшчэннік ламаісцкай царквы (гл. Ламаізм). З’яўляецца таксама духоўным аўтарытэтам будыстаў тых тэрыторый, што апынуліся пад уплывам тыбецкай цывілізацыі (Манголія, Бурація, Тува, Калмыкія і інш.). Тытул Д.-л. ўстаноўлены ў 1391. Д.-л. — абаронца веруючых, зямное ўвасабленне Авалакітэшвары, будысцкай персаніфікацыі міласэрнасці. Вядома 14 носьбітаў тытула Д.-л., якіх веруючыя прымаюць за аднаго. Лічыцца, што Д.-л. не памірае, а пераўвасабляецца ў дзіця, якое нараджаецца ў час смерці Д.-л.

Першым Д.-л. быў Гедундуб (1391—1474). 5-ы — Агван Лабзан Джамцо падпарадкаваў сваёй уладзе амаль увесь Тыбет, ператварыў яго ў тэакратычную дзяржаву; вядомы як гісторык і літаратар, стваральнік новай драматургіі містэрый цам (свята ў масках). 14-ы Тэндзін Г’ягсо (Д.-л. з 1940).

т. 6, с. 15

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дала́й-ла́ма

[ад манг. dalai = акіян (мудрасці) + лама]

вярхоўная ўрадавая і духоўная асоба ў Тыбеце (гл. ламаізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)