Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
солодко́вый лакры́чны;
солодко́вый ко́рень лакры́чны ко́рань, лакры́ца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Lakrítze
f -, -n лакры́ца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
lukrecja
ж.бат.лакрыца (Glycyrrhiza L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сало́дка1, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.
Тое, што і лакрыца.
сало́дка2,
1.Прысл.да салодкі. — Дужа, дужа рады бачыць вас [Лабановіча] ў нашым асяроддзі, — салодка прамовіў Ясь: — Фактычна я знаёмы з вамі, завочна.Колас.У Алёшкі салодка зашчымела сэрца: прыгадалася, што даўно ўжо трымаў у руках гармонік.Кухараў.А пад грушай у калысцы Спіць салодка немаўля.Прыходзька.
2.безас.узнач.вык. Пра адчуванне салодкага смаку. У роце салодка.
3.безас.узнач.вык. Пра матэрыяльны дастатак, духоўнае задавальненне. — А мне, ты думаеш, салодка? Ды справа проста і каротка: Не будзеш ты з ляснічым спорыць, Рабі вось тое, што гаворыць.Колас.//(звычайназадмоўем «не»). Пра шчасце, дабрабыт, якія пануюць дзе‑н. — Не салодка тут жывецца, — адказаў Сідар Нікіфаравіч. — Але ж некаму трэба і гэты вугал займаць. На жаль, яшчэ не хапае на ўсіх камфартабельных кватэр.Аляхновіч.
4.безас.узнач.вык. Пра прыемныя адчуванні, зведаныя кім‑н. Трывожна мне. Але й салодка мне! Я сэнсам напаўняю кожны рух, Агонь вачэй І палахлівасць рук.Тармола.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)