ла́йкаI м. (сабака) skimohund m -(e)s, -e, Polrhund m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ла́йка1 ’лаянка’, ’вымова’ (Нас.), укр., рус. лайка ’тс’, ’буркун, сварлівы’. Да ла́яць, ла́яцца (гл.). Утворана, як бойка, сварка і інш. Аб суф. ‑к‑a гл. Сцяцко, Афікс. наз., 46–48.

Ла́йка2 ’жэрдка ў ёўні для прыціскання снапоў’, ’жэрдка ў ёўні, на якую насаджвалі снапы для сушкі’ (воран., Шатал.). Відавочна, у выніку перастаноўкі й ∼ л. Параўн. малар. ялка ’елка, яліна’ (Нар. лекс.), бых. яллё ’шост, які выкарыстоўваўся пры плаванні на лайбах і берлінах’ (Рам., 8).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лайка заходнесібірская 9/584—585 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Лайка руска-еўрапейская 9/584—585 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ла́ечны гл. лайка¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Siberian [saɪˈbɪəriən] n., adj. сібіра́к; сібіра́чка; сібі́рскі;

a Siberian husky сібі́рская ла́йка (сабака)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лайту́бішча ’здаравяк, здаровы чалавек’ (міёр., З нар. сл.). Відавочна, звязана з тулуб, тулава (гл.), якое пасля перастаноўкі складоў аформілася ў ідэафон (гукавобразатворчую лексему) з гукавымі комплексамі ли. Параўн. таксама лайка2, лайка, лайнік, лайтруга і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Polrhund

m -(e)s, -e заал. ла́йка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

husky

I [ˈhʌski]

adj.

1) сухі́ (пра ка́шаль), хры́плы (пра го́лас)

2) з луско́ю, у шалупі́ньні

3) informal ро́слы, мо́цны, здаро́вы

II [ˈhʌski]

n.

сібі́рская ла́йка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Glace

[-'se:]

I

m - i -s, -s ла́йка (скура)

II

f -

1) цукро́вая глазу́ра

2) маро́жанае

3) жэле́ (мясное)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)