2. Судна, прызначанае для лоўлі крабаў і перапрацоўкі іх на кансервы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
poławiacz
м.лавец;
poławiacz pereł — лавец (шукальнік) жэмчугу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
trapper
[ˈtræpər]
n.
лаве́ц -ўца́m.; паляўнічы, які́ ста́віць па́сткі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
łowca
м. паляўнічы; лавец;
łowca autografów — лавец аўтографаў;
łowca głów — паляўнічы на галовы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
лове́ц
1.(рыболов) рыбало́ў, -ло́ва м.;
2.(охотник) уст.лаве́ц, род. лаўца́м.;
◊
на ловца́ и зверь бежи́тпосл. на лаўца́ і звер бяжы́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АПУ́КА,
бел.нар. гульня. Гуляюць 2 каманды. Кожная выбірае вядучага. На пляцоўцы паміж камандамі праводзяць 2 лініі на адлегласці 30—40 м. Удзельнікі каманды «горада» па чарзе бітай кідаюць апуку (мяч памерам з тэнісны) у бок праціўніка (у «поле»). Калі гульцы «палявой» каманды зловяць мяч з лёту, каманды мяняюцца месцамі. Калі мяч не злоўлены, «палявыя» гульцы падхопліваюць яго і ад сваёй лініі кідаюць у гульца «гарадской» каманды, які ў гэты час павінен дабегчы да чужой лініі і вярнуцца да сваіх; калі мяч пападзе ў гульца, каманды таксама мяняюцца месцамі. Лакальныя назвы перагон, салавей, ілкі, лавец і інш.