нітра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да азоту, да азотнай кіслаты, напр.: нітрабензол, нітралак, нітрафарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nitrate [ˈnaɪtreɪt] n. chem. нітра́т, соль або́ эфі́р азо́тнай кіслаты́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

acetate [ˈæsɪteɪt] n.

1. chem. ацэта́т (соль воцатнай кіслаты)

2. ацэта́тная ткані́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cyanide [ˈsaɪənaɪd] n. chem. цыяні́д, соль цыяніставадаро́днай кіслаты́;

cyanide of potassium цыя́ністы ка́лій

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плаціна́т, ‑у, М ‑наце, м.

Соль плацінавай кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарэ́лка², -і, ДМ -лцы, ж.

Моцны алкагольны напітак.

○

Царская гарэлка — сумесь азотнай кіслаты з салянай.

|| ласк. гарэ́лачка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. гарэ́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлары́ты, -аў, адз. хлары́т, -у, М -ры́це, м. (спец.).

1. Група слюдападобных мінералаў зеленаватага колеру, якія ўтрымліваюць хлорыстыя злучэнні.

2. Солі хлорыстай кіслаты.

|| прым. хлары́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нітры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Соль азоцістай кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перхлара́т, ‑у, М ‑раце, м.

Спец. Соль хлорнай кіслаты.

[Ад лац. per — звыш і слова хларат.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Спец. Соль азотнай кіслаты; салетра.

[Ад грэч. nitron — салетра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)