кадр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Асобны здымак на кіна- або фотаплёнцы.

На плёнцы 36 кадраў.

2. Асобная сцэна або эпізод з кінафільма.

На экране кадры з часоў вайны.

◊

За кадрам — пра тое, што засталося за межамі непасрэдна адлюстраванага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gróßaufnahme

f -, -n (кіна)зды́мка буйны́м пла́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scenario [səˈnɑ:riəʊ] n. (pl. -os)

1. (кіна)сцэна́рый

2. план дзе́янняў; прагра́ма імпрэ́зы

3. лібрэ́та ( оперы, балета і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кадр, ‑а, м.

1. Асобны здымак на кіна- або фотаплёнцы.

2. Асобная сцэна або эпізод з кінафільма. У некаторых кадрах пастаноўшчыкам удалося перадаць гераізм рускіх людзей. Новікаў. Кадр плыў за кадрам, Карціны змянялі карціны. Фільм пачынаўся. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінао́птыка

(ад кіна- + оптыка)

аптычная кінаапаратура.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кінакаме́дыя

(ад кіна- + камедыя)

кінафільм камедыйнага зместу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кінарэжысе́р

(ад кіна- + рэжысёр)

пастаноўшчык, рэжысёр кінафільма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кінафі́льм

(ад кіна- + фільм)

твор кінамастацтва, кінакарціна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кінаапера́тар

(ад кіна- + аператар)

спецыяліст, які знімае кінафільм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кінаарты́ст

(ад кіна- + артыст)

тое, што і кінаакцёр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)