кі́дальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́дальны кі́дальная кі́дальнае кі́дальныя
Р. кі́дальнага кі́дальнай
кі́дальнае		 кі́дальнага кі́дальных
Д. кі́дальнаму кі́дальнай кі́дальнаму кі́дальным
В. кі́дальны (неадуш.)
кі́дальнага (адуш.)		 кі́дальную кі́дальнае кі́дальныя (неадуш.)
кі́дальных (адуш.)
Т. кі́дальным кі́дальнай
кі́дальнаю		 кі́дальным кі́дальнымі
М. кі́дальным кі́дальнай кі́дальным кі́дальных

Іншыя варыянты: кіда́льны.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіда́льны кіда́льная кіда́льнае кіда́льныя
Р. кіда́льнага кіда́льнай
кіда́льнае		 кіда́льнага кіда́льных
Д. кіда́льнаму кіда́льнай кіда́льнаму кіда́льным
В. кіда́льны (неадуш.)
кіда́льнага (адуш.)		 кіда́льную кіда́льнае кіда́льныя (неадуш.)
кіда́льных (адуш.)
Т. кіда́льным кіда́льнай
кіда́льнаю		 кіда́льным кіда́льнымі
М. кіда́льным кіда́льнай кіда́льным кіда́льных

Іншыя варыянты: кі́дальны.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіда́льны кіда́льная кіда́льнае кіда́льныя
Р. кіда́льнага кіда́льнай
кіда́льнае		 кіда́льнага кіда́льных
Д. кіда́льнаму кіда́льнай кіда́льнаму кіда́льным
В. кіда́льны (неадуш.) кіда́льную кіда́льнае кіда́льныя (неадуш.)
Т. кіда́льным кіда́льнай
кіда́льнаю		 кіда́льным кіда́льнымі
М. кіда́льным кіда́льнай кіда́льным кіда́льных

Іншыя варыянты: кі́дальны.

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бумера́нг, ‑а, м.

Кідальная прылада ў выглядзе сагнутай палкі, пласціны, якая ў палёце робіць замкнутую або незамкнутую крывую.

[Англ. boomerang з аўстрал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарпу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Кідальная зброя ў выглядзе кап’я з зубчастым наканечнікам на доўгім тросе, якая ўжываецца для палявання на буйных марскіх жывёл.

|| прым. гарпу́нны, -ая, -ае.

Гарпунная пушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кап’ё, ‑я; мн. коп’і, ‑яў; н.

Даўнейшая колючая або кідальная зброя ў форме доўгага дрэўка з вострым металічным наканечнікам. // Спартыўны снарад такой формы. Кідаць кап’ё.

•••

Ламаць коп’і гл. ламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарпу́н, ‑а, м.

Кідальная зброя ў выглядзе кап’я на доўгім тросе для палявання на буйных марскіх жывёл. // Страла з разрыўным наканечнікам для палявання на кітоў, якой страляюць са спецыяльнай гарматы.

[Гал. harpoen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балісты́т

(ад лац. ballista = кідальная машына)

бяздымны нітрагліцэрынавы порах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

франдзібо́ла

(фр. frondibale)

сярэдневяковая кідальная машына, якая выкарыстоўвалася пры асадзе крэпасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кап’ё, -я́, мн. ко́п’і і (з ліч. 2, 3, 4) кап’і́, ко́п’яў, н.

1. Даўнейшая колючая або кідальная зброя ў форме доўгага дрэўка з вострым металічным наканечнікам.

2. Лёгкаатлетычны снарад (у 3 знач.), а таксама спартыўная дысцыпліна, звязаная з кіданнем гэтага снарада.

Кіданне кап’я.

◊

Ламаць коп’і — спрачацца з-за чаго-н., адстойваць сваю думку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)