панасыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што і чаго. Насыпаць чаго-н. у многіх месцах, усюды ці ў вялікай колькасці.

П. курганы.

За ноч панасыпала (безас.) снегу.

2. што. Сыплючы, напоўніць усё, многае.

П. збожжа ў мяхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Доўгія курганы

т. 6, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каменныя курганы

т. 7, с. 515

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Келерме́скія курганы

т. 8, с. 223

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Міхайлаўскія курганы

т. 10, с. 482

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пазырыкскія курганы

т. 11, с. 521

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

усходнелітоўскія курганы

т. 16, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

царскія курганы

т. 17, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скі́фскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скіфаў, які належыць, уласцівы ім. Скіфскія курганы. Скіфская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Курганы Дружбы 6/212

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)