kulka

ж.

1. шарык, галачка;

2. куля дробнага калібру, кулька

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кулёк мяшо́чак, -чка м., мяшо́к, -шка́ м.;

◊

из кулька́ в рого́жку погов. з радна́ ў раго́жу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)