сілі́цый, ‑ю, м.

Тое, што і крэмній.

[Ад лац. silex, silicis — крэмень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́мніевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэмнію. // Які змяшчае ў сабе крэмній. Крэмніевая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Silízium

n -s хім. крэ́мній

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

krzem, ~u

м. хім. крэмній

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крэмнефтары́ды

(ад крэмній + фтарыды)

солі крэмнефторыставадароднай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

храмансі́ль

[ад хром + н.-лац. nan(ganum) = марганец + sil(icium) = крэмній]

канструкцыйная сярэднелегіраваная сталь, якая змяшчае хром, марганец, крэмній; выкарыстоўваецца ў самалёта- і машынабудаванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сілі́цый

(лац. silicium, ад silex, -icis = крэмень)

тое, што і крэмній.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіліцы́раванне

(ад лац. silicium = крэмній)

насычэнне паверхневых слаёў сталі крэмніем, каб павысіць яе стойкасць супраць карозіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полісілакса́ны

(ад полі- + лац. silicium = крэмній + гр. oksys = кіслы)

высокамалекулярныя злучэнні, якія змяшчаюць ланцугі з атамаў крэмнію і кіслароду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіліко́ль

(ад лац. silex, -icis = крэмень)

сплаў крэмнію з невялікай колькасцю прымесей, які выкарыстоўваюць для атрымання сплаваў каляровых металаў, багатых на крэмній.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)