шпанго́ўт, -а, М -ўце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Папярочны крывы брус у корпусе карабля ці самалёта, які забяспечвае трываласць бартоў і днішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хромо́й

1. прил. кульга́вы, крывы́;

2. сущ. кульга́вы, -вага м., крывы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

колчено́гий обл. кульга́вы, крывано́гі, разг. крывы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kosy

крывы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

awry​1 [əˈraɪ] adj. крывы́, перакры́ўлены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bandy [ˈbændi] adj. крывы́ (пра ногі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крыва...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «крывы», напрыклад: крывабокі, крываногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sä́belförmig

a шаблепадо́бны, крывы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Криво́й рог г. Крывы́ Рог, род. Крыво́га Ро́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпанго́ўт, ‑а, М ‑ўце, м.

Спец. Папярочны крывы брус у корпусе карабля ці самалёта, які забяспечвае трываласць бартоў і днішча.

[Гал. spanthout ад spant — бэлька і hout — дрэва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)