крывы́, -а́я, -о́е.

1. Выгнуты, не прамы.

Крывая дошка.

К. цвік.

Крывога дрэва не выпрастаеш (прыказка).

2. Ненармальны, пакалечаны (пра часткі цела).

Крывая рука.

3. 3 пашкоджанай нагой (нагамі); кульгавы (разм.).

|| наз. крывізна́, -ы́, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ухмы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Тое, што і усмешка.

Хітрая ў.

Крывая ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разго́ртвальны: ~ная крыва́я мат. развёртывающаяся крива́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тангенсо́іда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -со́ід, ж. (спец.).

Крывая лінія, якая графічна паказвае змяненне тангенса ў залежнасці ад змянення вугла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акру́жнасць, -і, ж.

1. У матэматыцы: замкнёная крывая, усе пункты якой роўна адцалены ад цэнтра.

2. Лінія вымярэння акруглых паверхняў і прадметаў.

А. шара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіпе́рбала², -ы, мн. -ы, -бал, ж.

У матэматыцы: незамкнёная крывая з дзвюх галін, якая ўтвараецца пры перасячэнні канічнай паверхні плоскасцю.

|| прым. гіпербалі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усме́шка ж. улы́бка; усме́шка;

◊ крыва́я ўсме́шка — крива́я улы́бка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крывы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крывы́ крыва́я крыво́е крывы́я
Р. крыво́га крыво́й
крыво́е		 крыво́га крывы́х
Д. крыво́му крыво́й крыво́му крывы́м
В. крывы́ (неадуш.)
крыво́га (адуш.)		 крыву́ю крыво́е крывы́я (неадуш.)
крывы́х (адуш.)
Т. крывы́м крыво́й
крыво́ю		 крывы́м крывы́мі
М. крывы́м крыво́й крывы́м крывы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

барагра́ма, ‑ы, ж.

Спец. Крывая запісу барографа.

[Грэч. baros — цяжар, gramma — запіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эвольве́нта мат. эвальве́нта, -ты ж., разго́ртвальная крыва́я.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)