жывёльны крухмал

т. 6, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

крахма́л хим. крухма́л, -лу м.;

живо́тный крахма́л жывёльны крухма́л, глікаге́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маі́с, -у, м.

Тое, што і кукуруза.

|| прым. маі́савы, -ая, -ае.

М. крухмал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кухма́ркрухмал’ (Янк. I). Да крухмал (гл.). Відаць, пад уплывам кухмарыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мучні́сты, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе муку або крухмал.

Мучністая бульба.

2. Падобны чым-н. на муку.

М. налёт на раслінах.

|| наз. мучні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

starch1 [stɑ:tʃ] n.

1. крухма́л

2. pl. starches крухма́лістыя праду́кты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Бульбяная мука, гл. Крухмал

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

глікаге́н, ‑у, м.

Жывёльны крухмал, які ўтвараецца з цукру крыві ў печані і мышцах.

[Ад грэч. glykos — салодкі і genos — узнікненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skrobia

ж. крухмал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мальто́за, ‑ы, ж.

Спец. Цукрыстае рэчыва, якое атрымліваецца пры ўздзеянні соладу на крухмал; соладавы цукар.

[Англ. maltose ад malt — солад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)