гра́дзіна, ‑ы, ж.

Разм. Крупінка граду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hailstone [ˈheɪlstəʊn] n. гра́дзіна, крупі́нка гра́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пярчы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Крупінка перцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пясчы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Крупінка пяску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залаці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Крупінка золата, залатая пылінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбо́к, ‑бка, м.

Крупінка якога‑н. цвёрдага рэчыва. Жанчына расшмаргнула завязку, узяла з торбачкі драбок солі, лізнула, панюхала. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жвіры́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Крупінка жвіру. Плешчацца па краях [берагоў рэчкі] вада, жвірынкі маленькія вылізвае. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Körnchen

n -s, - зярня́тка, крупі́нка

ein ~ Sand — пясчы́нка

ein ~ Staub — пылі́нка

ein ~ Wáhrheit — крупі́нка [ка́ліва] пра́ўды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hailstone

[ˈheɪlstoʊn]

n.

гра́дзіна f., крупі́нка гра́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fleck [flek] n. (of)

1. кра́пін(к)а; пля́ма

2. крупі́нка, драбі́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)