Пейза́ж ’краявід’ (ТСБМ). З рус. пейзаж ці з польск. pejzaż (старое pejsaż) ’краявід на карціне’, якія з франц. paysage < pays ’мясцовасць, краіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scenery [ˈsi:nəri] n.

1. краяві́д, пейза́ж;

mountain scenery го́рны краяві́д

2. theatre дэкара́цыі;

rolling scenery перасо́ўныя дэкара́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

seascape [ˈsi:skeɪp] n. марскі́ краяві́д; мары́на (жывапіс)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

новазела́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Новай Зеландыі, новазеландцаў, які належыць, уласцівы ім. Новазеландскі краявід.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scenery

[ˈsi:nəri]

n., pl. -eries

1) дэкара́цыя на сцэ́не

2) краявід -у m., ві́даль f.

mountain scenery — го́рны краяві́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мары́на

(іт. marina, ад лац. marinus = марскі)

твор пейзажнага жывапісу, у якім адлюстраваны марскі краявід.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пейза́ж, -у і -а, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Агульны выгляд якой-н. мясцовасці, краявід.

Беларускія пейзажы.

Нарачанскі п.

2. -а. Малюнак краявіду, а таксама апісанне прыроды ў мастацкім творы.

Выстаўка пейзажаў вядомага мастака.

Палескія пейзажы ў творах Якуба Коласа.

|| прым. пейза́жны, -ая, -ае.

П. жывапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pejzaż, ~u

м. пейзаж; краявід

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

varied [ˈveərid] adj. ро́зны; разнаро́дны; разнаста́йны;

varied scenery пераме́нлівы краяві́д;

varied in colour рознакаляро́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

woodland [ˈwʊdlənd] n. лясі́стая мясцо́васць;

woodland scenery лясны́ краяві́д;

a woodland choir пе́ўчыя пту́шкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)