кракадзі́лавы, -ая, -ае.

1. гл. кракадзіл.

2. Зроблены са скуры кракадзіла.

Кракадзілавая сумка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аліга́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тупарылы кракадзіл, распаўсюджаны ў Паўночнай Амерыцы і Паўднёвым Кітаі.

Усходнеазіяцкі а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крокоди́л зоол. кракадзі́л, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гавія́л

‘кракадзіл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гавія́л гавія́лы
Р. гавія́ла гавія́лаў
Д. гавія́лу гавія́лам
В. гавія́ла гавія́лаў
Т. гавія́лам гавія́ламі
М. гавія́ле гавія́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэлеаза́ўр, ‑а, м.

Вялікі выкапнёвы марскі кракадзіл.

[Грэч. teleios — дасканалы і sauros — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crocodile [ˈkrɒkədaɪl] n. кракадзі́л

♦

crocodile tears кракадзі́лавы слёзы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аліга́тар, ‑а, м.

Тупарылы кракадзіл, які водзіцца ў Паўночнай Амерыцы і Пауднёвым Кітаі. Місісіпскі алігатар. Кітайскі алігатар.

[Англ. alligator з ісп. el lagarto — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

krokodyl

м. заал. кракадзіл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Krokodíl

n -s, -e кракадзі́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crocodile

[ˈkrɑ:kədaɪl]

1.

n.

кракадзі́л -а m.

2.

adj.

кракадзі́лавы (сьлёзы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)