прако́ўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Коўзацца некаторы час. Пракоўзацца на каньках цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слі́згацца

1. гл. слізгаць;

2. гл. коўзацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пако́ўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Коўзацца некаторы час. На рэчку хлопцы выбягалі Крыху пакоўзацца на лёдзе. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Куза́цца ’коўзацца, слізгацца па лёдзе’ (Бяльк., Касп.). Да коўзацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слі́згацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Плаўна рухацца па гладкай, слізкай паверхні.

С. на лыжах.

2. Тое, што і слізгаць (у 3 знач.).

3. Коўзацца, катацца.

С. па лёдзе.

|| аднакр. слізгану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

|| наз. слі́зганне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коўзь, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца ў значэнні дзеяслова «коўзацца», «каўзануцца». — [Воўк] — коўзь з ганка ды наўцёкі з двара. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ўзанне ср., разг.

1. скольже́ние;

2. ёрзанье;

3. ката́ние;

1, 2 см. ко́ўзацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скабза́цца ‘катацца па ільду’ (Касп.), параўн. укр. ско́бзатися ‘коўзацца’. Паводле ЕСУМ (5, 277), варыянт з s‑mobile, што ўзыходзіць да прасл. *skъlzati/*kъlzati (гл. коўзацца), параўн. рус. дыял. ско́лза́ть ‘коўзаць’, чэш. дыял. sklouzat se ‘коўзацца’, славац. sklzať sa ‘тс’, славен. дыял. skuzek ‘коўзкі, слізкі’. Б на месцы ў (< l̥), відаць, пад уплывам скабліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зако́ўзацца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаміцца ад доўгага коўзання.

зако́ўзацца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Разм. Пачаць коўзацца.

зако́ўзацца ​3, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Запэцкацца, забрудзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ко́ўзні ’рукавіцы’ (Мат. Гом., Маш.). Да коўзацца? (гл.). Семантыка незразумелая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)