ссечаны конус

т. 15, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

усе́чаны, -ая, -ае.

У матэматыцы: такі, у якога верхняя частка адсечана плоскасцю.

У. конус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stożek

м. конус;

stożek ścięty — мат. усечаны конус;

stożek wulkaniczny геал. вулканічны конус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

накане́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікі каўпачок, звычайна падобны на конус, які насаджваецца на канец чаго-н. або прымацоўваецца да канца чаго-н.

Аловак з наканечнікам.

Чахол шаблі з бліскучым наканечнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усе́чаны

1. прич. усечённый; обру́бленный; подру́бленный;

2. прил., в разн. знач. усечённый;

у. ко́нус — мат. усечённый ко́нус;

~ныя прыме́тнікі — грам. усечённые прилага́тельные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kónus

m -, -nen i -se ко́нус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cone [kəʊn] n.

1. math., tech. ко́нус

2. bot. шы́шка (хваёвых дрэў)

3. : ice-cream cone ва́фельны ражо́к, напо́ўнены маро́жаным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kégelstumpf

m -(e)s, -stümpfe матэм. усе́чаны ко́нус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ке́глі ’гульня, якая заключаецца ў збіванні шаром драўляных слупкоў’ (ТСБМ). Праз рус. кегли з ням. Kegel ’кегель, конус’ (Фасмер, 2, 220).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

усе́чаны ábgeschnítten, ábgekürzt; матэм ábgestumpft;

усе́чаны ко́нус ábgestumpfte Kégel, Kégelstumpf m -(e)s, -stümpfe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)