усе́чаны
1. прич. усечённый; обру́бленный; подру́бленный;
2. прил., в разн. знач. усечённый;
у. ко́нус — мат. усечённый ко́нус;
~ныя прыме́тнікі — грам. усечённые прилага́тельные
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)