усе́чаны

1. прич. усечённый; обру́бленный; подру́бленный;

2. прил., в разн. знач. усечённый;

у. ко́нусмат. усечённый ко́нус;

~ныя прыме́тнікіграм. усечённые прилага́тельные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)