кавале́рыя, ‑і, ж.

Конніца, коннае войска. [Старшыня] служыў у кавалерыі, прывык хадзіць за канём і ўмеў хадзіць. Колас.

•••

Лёгкая кавалерыя — конніца з лёгкаўзброеных воінаў на спецыяльна падабраных быстраходных конях.

Цяжкая кавалерыя — конніца з цяжкаўзброеных воінаў на спецыяльна падабраных конях.

[Фр. cavalerie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кавале́рыя

(фр. cavalerie)

конніца, коннае войска;

лёгкая к. — конніца з лёгкаўзброеных воінаў;

цяжкая к. — конніца з цяжкаўзброеных воінаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фракі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фракійцаў, які належыць, уласцівы ім. Фракійская конніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kavalleríe

[-va-]

f -, -rí¦en кавале́рыя, ко́нніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Reiteréi

f -, -en кавале́рыя, ко́нніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

konnica

ж. конніца, кавалерыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́йтарскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да рэйтара. Рэйтарская зброя. // У склад якога ўваходзяць рэйтары. Рэйтарскі полк. Рэйтарская конніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БУВІ́Н

(Bouvines),

населены пункт у паўн.-ўсх. Францыі (дэпартамент Нор), каля якога 27.7.1214 войска франц. караля Філіпа II Аўгуста (пешае апалчэнне паўн.-франц. гарадоў і рыцарская конніца) разбіла армію герм. Імператара Атона IV (нямецкія і некалькі франц. атрадаў, англ. лучнікі). Вырашальную ролю ў бітве адыграла цяжкая конніца французаў. У выніку перамогі ўлада франц. караля ўзмацнілася, да Францыі адышлі Нармандыя, Мэн, Анжу і інш. Вобласці.

т. 3, с. 304

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дратава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Разм. Таптаць, вытоптваць. Конніца і пяхота дратавала.. тыя мясціны лесу, дзе можна было праехаць ці прайсці. Чарот. Раней дзікі перакопвалі, дратавалі пасевы толькі на прылесных далёкіх палях. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёменры

(англ. yeomanry)

1) лейб-гвардыя англійскага караля;

2) даўнейшая англійская добраахвотная тэрытарыяльная конніца, што складалася з дваран і землеўласнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)