komik

м. комік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

камедыя́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і комік (у 1 знач.).

2. перан. Прытворшчык, крывадушнік.

|| ж. камедыя́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. камедыя́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Kómiker

m -s, - (акцёр-)ко́мік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Кло́ун ’цыркавы артыст-комік’ (ТСБМ). Праз рус. клоун < англ. clown (Шанскі, 2, 8, 164).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

comedian [kəˈmi:diən] n.

1. ко́мік, камеды́йны акцёр; камеды́йная актры́са

2. а́ўтар каме́дый, камедыёграф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кло́ун, ‑а, м.

Цыркавы артыст-комік. Выступленні вядомага клоуна. // перан. Пра чалавека, які ў кампаніі разыгрывае ролю камедыянта. Адчуваючы сябе ў пакоі неяк збоку, Кучынскі сказаў: — Ведаеце, хто вы? Клоуны! Карпюк.

[Англ. clown.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кло́ун

(англ. clown)

цыркавы артыст-комік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

bufon

м.

1. комік; блазен;

2. хвалько; самахвал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

funnyman

[ˈfʌnimən]

n., pl. -men, informal

гумары́ст -а m. (пісьме́ньнік), ко́мік -а m. (акто́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кло́ун

(англ. clown)

1) камічны персанаж у п’есах англійскіх драматургаў 16 ст.;

2) цыркавы артыст-комік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)