Ко́мпас ’прыбор для вызначэння напрамкаў свету’ (ТСБМ). Ст.-бел. компасъ, конпасъ (з 1584 г.). Запазычанне са ст.-польск. kompas, якое з іт. compasso (Булыка, Запазыч., 164; Шанскі, 2, 8, 239–240).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́нпус ’компас’ (Бяльк.). Гл. компас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гірако́мпас, ‑а, м.

Компас, у якім ролю магнітнай стрэлкі выконвае гіраскоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Авіякомпас, гл. Компас

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гіраскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіраскопа; з гіраскопам. Гіраскапічныя прыборы. Гіраскапічны компас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kómpass

m -es, -e ко́мпас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kompas, ~u

м. компас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гірако́мпас

(ад гіра- + компас)

компас, у якім ролю магнітнай стрэлкі выконвае гіраскоп.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пелько́мпас

(гал. peilkompas)

компас для пеленгацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

compass [ˈkʌmpəs] n.

1. ко́мпас

2. pl. compasses (таксама a pair of compasses) цы́ркуль

3. аб’ём, дыяпазо́н

4. fml абся́г, мяжа́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)