кома - Пошук

ко́ма³

(гр. komma = адрэзак)

муз. невялікі (меншы за 1/8 тона) інтэрвал паміж двума гукамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́ма¹

(н.-лац. coma, ад гр. koma = глыбокі сон)

мед. выключна цяжкі паталагічны стан арганізма са стратай прытомнасці, парушэннем кровазвароту, дыхання, працэсу абмену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́ма²

(гр. kome = валасы)

1) фіз. адно са скажэнняў адлюстраванняў, якое ўтвараецца аптычнымі сістэмамі ў выглядзе плямы;

2) астр. газавая туманная абалонка ядра каметы, якая разам з ім утварае галаву каметы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́ма

(н.-лац. coma, ад гр. koma = глыбокі сон)

мед. выключна цяжкі паталагічны стан арганізма са стратай прытомнасці, парушэннем кровазвароту, дыхання, працэсу абмену.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

камато́зны гл. кома¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́мма муз. ко́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ко́мо оз. Ко́ма нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

coma [ˈkəʊmə] n. ко́ма;

be in a coma быць у ко́ме

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

coma

I

[ˈkoʊmə]

n.

ко́ма f., бяспа́мяцтва n.

II

[ˈkoʊmə]

n., pl. comae

абало́нка камэ́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Verbum