Verbum

калялітарату́рны, -ая, -ае.

Які мае толькі знешнія адносіны да літаратуры, да літаратурнага асяроддзя.

Калялітаратурныя колы.

рыпу́чы, -ая, -ае.

Які ўтварае рып.

Рыпучыя вароты.

Рыпучыя колы.

Р. голас (перан.).

|| наз. рыпу́часць, -і, ж.

істэ́блішмент, -у, М -нце, м. (кніжн.).

Прывілеяваныя кіруючыя колы грамадства, а таксама сама сістэма іх улады.

Палітычны і.

Гаспадарчы і.

буксава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

Пра колы: круціцца на адным месцы, не рухаючыся з месца.

|| наз. буксава́нне, -я, н.

гу́сеніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Шырокі металічны ланцуг, які надзяваецца на колы трактара, танка для лепшай праходнасці.

|| прым. гу́сенічны, -ая, -ае.

башма́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

На чыгунцы: клінападобная калодка, якая падкладваецца пад колы вагонаў, каб спыніць іх рух.

|| прым. башма́чны, -ая, -ае.

паналіпа́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е; зак.

Наліпнуць у многіх месцах, у вялікай колькасці.

Паналіпала (безас.) гразі да колаў або на колы.