гу́сеніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Шырокі металічны ланцуг, які надзяваецца на колы трактара, танка для лепшай праходнасці.

|| прым. гу́сенічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

башма́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

На чыгунцы: клінападобная калодка, якая падкладваецца пад колы вагонаў, каб спыніць іх рух.

|| прым. башма́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Industríekreise

pl прамысло́выя [дзелавы́я] ко́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

паналіпа́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е; зак.

Наліпнуць у многіх месцах, у вялікай колькасці.

Паналіпала (безас.) гразі да колаў або на колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Kólanuss

f -, -nüsse арэ́х ко́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вяду́чы, -ая, -ае.

1. Які прыводзіцца ў рух рухавіком (спец.).

Вядучыя колы аўтамабіля.

2. Які ідзе наперадзе; галоўны.

В. самалёт.

3. Які з’яўляецца галоўным; кіруючы.

В. інстытут.

В. спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бамо́нд

(фр. beau monde)

1) уст. вышэйшы свет, арыстакратычныя колы;

2) іран. «выбраныя» колы, фанабэрыстыя «новыя рускія».

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

corridor [ˈkɒrɪdɔ:] n. калідо́р

♦

the corridors of power «калідо́ры ўла́ды», кіру́ючыя ко́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

буксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак.

Круціцца, не рухаючыся з месца (пра колы аўтамабіля, паравоза і пад.). Матор раве, заднія колы буксуюць, а машына стаіць. Хомчанка. // Пра аўтамабіль і пад., у якога колы круцяцца на адным месцы. Ехаць прыйшлося доўга, машыны часта буксавалі. Новікаў. // перан. Не рухацца наперад, таптацца на адным месцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таранта́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тарантаса. Тарантасныя колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)