куды́-ко́лечы нареч., обл., см. куды́-не́будзь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хто-ко́лечы мест. неопр., обл., см. хто-не́будзь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чый-ко́лечы мест. неопр., м., обл., см. чый-не́будзь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хто-ко́лечы, каго-колечы і пад. (гл. хто), займ. неазначальны.
Абл. Хто-небудзь. [Андрэй:] — А вось разгледжуся трохі, прыслухаюся. З кім-колечы параюся, як яно, дзе і што — можа, што-небудзь і надарыцца. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
што-ко́лечы, чаго-колечы і пад. (гл. што 1), займ. неазначальны.
Абл. Што-небудзь. [Лясніцкі] — Калі ж табе трэба будзе перадаць што-колечы тэрмінова, ідзі сюды і вось па гэтай прасецы — да сухога балота... Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куды́-ко́лечы, прысл.
Абл. Куды-небудзь. [Данілка:] Ужо б даўно са сваёй скрыпачкай паляцеў адгэтуль куды-колечы ў цяплейшую хату. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе-ко́лечы, прысл.
Абл. Дзе-небудзь. Бадай што іх дзе-колечы захапіў дождж, — падумаў [Рыгор] пра Сёмку з Волькаю ды Петруся з Гэляю. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе-ко́лечы нареч., обл.
1. где́-либо, где́-нибудь;
2. (в немногих местах) ко́е-где, разг. кой-где́;
дзе-к. ўжо прабіва́лася малада́я тра́ўка — ко́е-где (кой-где́) уже пробива́лась молода́я тра́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
куды-ко́лечы, куды-не́будзь прысл írgendwohín
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
хто-ко́лечы, хто-не́будзь займ írgendéiner, írgendjémand, írgendwér
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)