рабі́навы, -ая, -ае.

1. гл. рабіна.

2. Які нагадвае сабой колер ягад рабіны; аранжава-чырвоны.

Р. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

обесцве́титься стра́ціць ко́лер, абяско́лерыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зелянко́вы: з. ко́лер защи́тный цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ка́ры¹, -ая, -ае.

Карычневы (пра колер вачэй).

Карыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папялі́сты, -ая, -ае.

Які мае колер попелу.

Папялістае неба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фиоле́товый фіяле́тавы;

фиоле́товый цвет фіяле́тавы ко́лер.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

фо́новый фо́навы;

фо́новый цвет фо́навы ко́лер.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

палымя́ны, -ая, -ае.

1. Які мае ярка-чырвоны колер, колер полымя.

П. захад.

2. перан. Вельмі палкі, страсны, моцны (высок.).

П. патрыёт.

Палымяная прамова.

|| наз. палымя́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чырвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць; -во́нены; незак., каго-што.

1. Рабіць чырвоным, барвовым, надаваць чырвоны колер каму-, чаму-н.

Узыходзіла сонца і чырваніла неба.

2. Фарбаваць у чырвоны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́цвілы, -ая, -ае.

Які страціў першапачатковы колер; вылінялы.

В. пінжак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)