Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
caraway[ˈkærəweɪ]n.bot.кмен;
a caraway cake кекс з кме́нам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
тминбот.кмен, род. кме́ну м., кмін, род. кмі́ну м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
caraway
[ˈkærəweɪ]
n.
кмен, кмін -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
*Атме́нь, отме́нь ’расліна падлесак Sanicula europeaea L.’ (Бейл.). Укр.дыял.отьмєн ’кмен Carum Carvi L.’ Sanicula належыць да парасонавых, як і кмен (рус.тмин), таму пачатковае а‑ можна тлумачыць як пратэтычны гук, а слова ў цэлым — пераносам назвы расліны па знешняму падабенству. Гл. кмен, цмен.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тмен ’кмен’ (Сцяшк. Сл., Мат. Гом.), тмень ’тс’ (Шмярко; гом., Кіс.), сюды ж тмін ’тс’ (лудз., Сл. ПЗБ; брэсц., глус., рэч., калінк., чач., б.-каш., добр., глыб., Расл. св.), ст.-бел.тмин ’кмен’ (1682 г., КГС). Укр.тмин, дыял.тмін ’кмен, Carum L.’, рус.тмин ’тс’. Змененая назва кмену (гл. кмен); т на месцы к тлумачаць апасродкаваным уплывам форм з пачатковым ц, параўн. цьмен ’тс’ (Мяркулава, Очерки, 141).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
cumin
[ˈkʌmɪn]
n.
кмен кмену m. (расьлі́на й зе́рне)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Кмін ’кмен’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Жыв. сл., Сцяшк., Сержп. Грам., Дэмб. 1, Янк. III, Юрч., Мядзв.). Гл. кмен. Праз польск.kmin з с.-в.-ням.kumin (Слаўскі, 2, 281; Булыка, Запазыч., 157).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нешыро́кі, ‑ая, ‑ае.
Невялікі па шырыні; даволі вузкі. Па баках нешырокай малапаезджанай дарожкі, сярод розных траў і кветак, багата рос і ўжо выспяваў пахучы кмен.Колас.Нешырокая пясчаная вуліца пуставала.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Kümmel
m -s, -
1) бат.кмен
2) кме́нная гарэ́лка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)