Клін 1 ’завостраны ўнізе і расшыраны ўверсе кусок дрэва або металу, якім расколваюць або заціскаюць што-небудзь’ (ТСБМ, Шат., Касп., Сл. паўн.-зах.). Укр. клин, рус. клин, ст.-рус. клинъ, балг. клин, макед. клин, серб.-харв. кли̏н, славен. klìn, польск. klin, чэш. klín, славац. klin, в.-луж. klin, н.-луж. klin ’тс’. Прасл. klinъ да kъl‑inъ, якое ад kolti ’калоць’ (Трубачоў, Эт. сл., 10, 46). Гл. калоць.

Клін 2 ’устаўка ў адзенні, прарэх, шырынка’ (Сл. паўн.-зах.). Да клін 1. Другаснае значэнне ўзнікла на аснове знешняга падабенства часткі адзення да кліна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

клін Участак зямлі, які мае форму трохвугольніка (БРС).

□ ур. Прытуле́нцаў клін каля в. Беражцы Жытк., б. х. Старожка Клін каля в. Пчэльня Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

«Клін-валу́н»

т. 8, с. 344

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Грамавы клін» (карная аперацыя) 3/582; 5/452; 8/265

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

расклінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е: -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Забіўшы клін. расшчапіць.

2. Выцягнуць, вырваць з чаго-н. забіты клін.

|| незак. раскліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што (разм.).

Забіваць клін; закліноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́клинить сов. вы́біць клін;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утачы́ць², утачу́, уто́чыш, уто́чыць; уто́чаны; зак., што ў што.

Шыючы, уставіць кавалак матэрыі.

У. клін у рукаў.

|| незак. уто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́сак, -ска, мн. -скі, -скаў, м.

1. Коса зрэзаны клін тканіны, дрэва і пад.

2. Каса, якая за доўгі час працы зрэзалася, стала вузкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wedge​1 [wedʒ] n. клін;

drive a wedge убіва́ць клін;

a wedge of cheese кава́лак сы́ру (у форме кліна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)