мікраклі́мат, -у, М -маце, м.

1. Асаблівасці клімату на невялікім участку зямной паверхні.

2. перан. Узаемаадносіны, умовы працы ў невялікім калектыве, сям’і.

Маральны м.

|| прым. мікракліматы́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акліматызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Прыстасаваць расліну, жывёліну да новага клімату, да новых жыццёвых умоў.

[Ням. akklimatisieren.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ocieplenie

н. пацяпленне (надвор’я, клімату)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Суба́рктыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж. (з вялікай літары).

Геаграфічны пояс, размешчаны паміж зонай умеранага клімату і зонай арктычных пустыні..

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vóllklimatisiert

a абсталява́ны сістэ́май шту́чнага клі́мату (пра памяшканне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

субтро́пікі, ‑аў; адз. няма.

Дзве фізіка-геаграфічныя зоны зямнога шара, якія знаходзяцца блізка каля тропікаў і набліжаюцца па клімату да гарачага пояса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геабата́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Навука аб пашырэнні і размеркаванні раслін на паверхні Зямлі ў залежпасці ад клімату, асаблівасцей глебы, рэльефу і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

acclimate

[ˈæklɪmeɪt]

v.

прыстасо́ўваць, прыстасо́ўвацца (да но́вага клі́мату, асяро́дзьдзя або́ ўмо́ваў); акліматызава́ць, акліматызава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

geniality

[,dʒi:niˈæləti]

n.

1) весяло́сьць, тава́рыскасьць, сардэ́чнасьць, прыя́знасьць, ве́тласьць f.

2) лаго́днасьць f. (клі́мату)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гекістатэ́рмы

(ад гр. hekistos = найменшы + -тэрмы)

расліны халоднага клімату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)