кле́точный кле́тачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кле́ткавы, см. кле́тачны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэнтрыёль, ‑і, ж.

Цыліндрычная структура, якая ўтварае клетачны цэнтр усіх жывёльных і некаторых раслінных клетак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zellubár, zellulär

a біял. кле́тачны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cellular

[ˈseljələr]

adj.

1) кле́тачны

2) які́ склада́ецца з кле́так

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cellular [ˈseljələ] adj.

1. кле́тачны, які́ складаецца з кле́так;

cellular tissue biol., chem. клятча́тка

2. ячэ́істы, сотападо́бны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цэлюля́рны

(ад лац. cellula = клетка)

клетачны; які складаецца з клетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

komórkowy

1. клетачны;

2. ячэйкавы;

telefon komórkowy — мабільны тэлефон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цэнтрыёль

(ад цэнтр)

цыліндрычная структура, якая ўтварае клетачны цэнтр усіх жывёльных і некаторых раслінных клетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гібрыдо́ма

(ад гібрыд + -ома)

клетачны гібрыд, які атрымліваецца зліццём нармальнай антыцелаўтваральнай клеткі (лімфацыта) і пухліннай клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)