ке́льма, -ы, мн. -ы, ке́льм і -аў, ж.

Тое, што і кельня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́льма стр. ке́льня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́льма, ‑ы, ж.

Тое, што і кельня. Не ведаючы стомы, працуюць муляры, пабліскваюць на сонцы іх кельмы. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́льма

гл. кельня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

kielnia

ж. буд. кельня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

со́кол​II м., спец., разг. ке́льня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ке́льма ’прылада муляра’ (Сцяшк.). Гл. кельня.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Майстэрак ’кельня’ (гродз., Сцяшк. Сл.). З рус. мастерок ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trowel [ˈtraʊəl] n.

1. ке́льня, лапа́тка

2. садо́вы шу́флік

♦

lay smth. on with a trowel infml перабо́льшваць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trowel

[ˈtraʊəl]

n.

1) ке́льня f.

2) шу́флік -а m., лапа́тачка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)