stub​1 [stʌb] n.

1. пень, кало́да

2. абло́мак, аскаба́лак; агры́зак (алоўка); аку́рак

3. карашо́к (квітка, чэка і да т.п.);

fill in a cheque stub запо́ўніць карашо́к чэ́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rücken

m -s, -

1) спі́на;

hínter dem ~ за спі́най; перан.тс. за во́чы;

j-m den ~ zéigen [zúwenden*] павярну́цца да каго́-н. спі́най; перан. тс. парва́ць з кім-н. адно́сіны;

es läuft mir kalt über den ~ у мяне́ маро́з па спі́не прабяга́е

2) вайск. тыл;

j-m in den ~ fállen* напа́сці на каго́-н. з ты́лу; нане́сці каму́-н. уда́р у спі́ну;

in den ~ géhen* захо́дзіць з ты́лу im ~ у бліжэ́йшым ты́ле;

im ~ fássen ахапі́ць з ты́лу;

sich (D) den ~ décken забяспе́чыць сабе́ адступле́нне

3) хрыбе́т (горны)

4) карашо́к (кнігі, квітка)

5) абу́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)