ква́рта

[польск. kwarta, ад лац. quarta (pars) = чацвёртая частка]

1) невялікі металічны кубак для піцця;

2) даўнейшая мера вадкіх і сыпкіх рэчываў, роўная чацвёртай частцы гарца (0,70577 л);

3) муз. чацвёртая ступень дыятанічнай гамы; інтэрвал, які ахоплівае 4 ступені.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ін-ква́рта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ін-ква́рта ін-ква́рта
Р. ін-ква́рта ін-ква́рта
Д. ін-ква́рта ін-ква́рта
В. ін-ква́рта ін-ква́рта
Т. ін-ква́рта ін-ква́рта
М. ін-ква́рта ін-ква́рта

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ін-ква́рта

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ін-ква́рта - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ін-ква́рта нареч. ин-ква́рто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ін-ква́рта, прысл.

У чацвёртую частку аркуша (пра фармат кнігі, часопіса, рукапісу). Кніга выдадзена ін-кварта. Рукапіс інкварта.

[Лац. in — у і quartus — чацвёрты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ін-ква́рта

(лац. in quarto = у чатыры столкі)

у чацвёртую частку аркуша (пра фармат кнігі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ин-ква́рто

1. нареч. ін-ква́рта;

2. сущ. ін-ква́рта нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ква́рціна ’кварта’ (Нар. словатв.). Гл. кварта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

quart

[kwɔrt]

n.

ква́рта f. (ме́ра ва́дкасьці)

a quart of milk — ква́рта малака́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паддаміна́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.

У музыцы — чацвёртая ступень у гаме, верхняя кварта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)