Verbum

надры́вісты, -ая, -ае.

Рэзкі, сутаргавы, з надрывам (у 3 знач.); прарэзлівы.

Н. кашаль.

|| наз. надры́вістасць, -і, ж.

старэ́чы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да старога (у 1 знач.), належыць яму.

С. кашаль.

Старэчая паходка.

падазро́ны, -ая, -ае.

1. Які выклікае падазрэнне.

П. кашаль.

2. Схільны падазраваць, недаверлівы.

П. характар.

|| наз. падазро́насць, -і, ж.

пярхо́та, -ы, ДМ -хо́це, ж. (разм.).

Сухі кашаль, пакашліванне ад перасыхання, раздражнення ў горле.

|| прым. пярхо́тны, -ая, -ае.

ка́шляць, -яю, -яеш, -яе; незак.

Пераносіць прыступ кашлю; хварэць на кашаль.

|| аднакр. кашляну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

макро́та, -ы, ДМ -ро́це, ж.

Слізістыя выдзяленні з лёгкіх або дыхальных шляхоў.

Кашаль з макротай.

|| прым. макро́тны, -ая, -ае.

паку́тлівы, -ая, -ае.

1. Які прычыняе пакуты, мукі.

П. кашаль.

Пакутлівае пытанне.

2. Які выяўляе пакуту, муку; выкліканы пакутай, мукай.

П. твар.

Пакутлівыя слёзы.

|| наз. паку́тлівасць, -і, ж.