скеле́т м.

1. анат. шкіле́т, -та м.;

2. (костяк) касця́к, -ка́ м.; (остов) карка́с, -са м.;

3. перен. (основа) касця́к, -ка́ м., асно́ва, -вы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

carcass, carcase [ˈkɑ:kəs] n.

1. ту́ша (жывёлы)

2. карка́с, касця́к, апо́рная канстру́кцыя

3. derog. ту́ша (пра тоўстага чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kościec

м.

1. шкілет;

2. касцяк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Куўсця́к ’жмут сена’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. kuokštas ’тс’. Бел. слова, відаць, змяніла сваю першасную форму пад уплывам касцяк.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Gerppe

n -s, -

1) шкіле́т

2) касця́к, карка́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

акамяне́лы в разн. знач. окамене́лый;

а. касця́к дагістары́чнай жывёлы — окамене́лый костя́к доистори́ческого живо́тного;

а. твар — окамене́лое лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szkielet, ~u

м.

1. шкілет;

2. касцяк, каркас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Knchengerüst

n -(e)s, -

1) шкіле́т

2) перан. касця́к, стрджань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frame1 [freɪm] n.

1. карка́с; касця́к

2. ра́ма, ра́мка;

a window frame ако́нная ра́ма

3. pl. frames апра́ва акуля́раў

4. це́ла; целаскла́д; по́стаць;

a man with a powerful frame мужчы́на магу́тнага целаскла́ду

5. кінака́др

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rumpf

m -s, Rümpfe

1) ту́лава

2) касця́к; ко́рпус

3) ствол (дрэва)

4) абру́бак, аста́ча, аста́так (часцей перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)