Кар’е́р Надзе́і

т. 8, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кар’е́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кар’е́ра кар’е́ры
Р. кар’е́ры кар’е́р
Д. кар’е́ры кар’е́рам
В. кар’е́ру кар’е́ры
Т. кар’е́рай
кар’е́раю		 кар’е́рамі
М. кар’е́ры кар’е́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карье́р​II горн. кар’е́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лабрадары́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лабрадарыту. Лабрадарытавы кар’ер. // Зроблены з лабрадарыту. Лабрадарытавыя пліты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карье́р​I (бег лошади) кар’е́р, -ру м., мн. нет;

мча́ться карье́ром імча́цца кар’е́рам;

◊

с ме́ста в карье́р з ме́сца ў кар’е́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

quarry​2 [ˈkwɒri] v. распрацо́ўваць кар’е́р; здабыва́ць (камень з кар’ера)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кар’е́рны I карье́рный; см. кар’е́р I

кар’е́рны II горн. карье́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

граві́йны:

граві́йны кар’ер Kíesgrube f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

workings

а) ме́сца распрацо́ўкі (напр. кар’е́р)

б) пры́нцып дзе́яньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

odkrywka

ж. горн. кар’ер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)