stiffen [ˈstɪfn] v.

1. крухма́ліць, рабі́ць тугі́м або́ пру́ткім

2. тужэ́ць, застава́цца жо́рсткім, цвёрдым

3. дубе́ць, карчане́ць, кале́ць;

stiffen with cold карчане́ць ад хо́ладу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

окоченева́ть несов.

1. (замерзать) дубе́ць, карчане́ць, кале́ць;

2. (застывать, о трупе) карчане́ць;

3. перен. (становиться неподвижным) мярцве́ць; няме́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пруцяне́ць ’станавіцца нягнуткім, нерухомым; карчанець’ (ТСБМ). Гл. апруцянець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grabieć

незак. калець, дубець, карчанець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ледене́ть несов. ледзяне́ць; (коченеть) карчане́ць; дубе́ць;

◊

кровь ледене́ет кроў ледзяне́е (сты́не).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пруцяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца нягнуткім, нерухомым; карчанець. Пруцянець ад холаду. □ Млелі рукі, пруцянелі ў каленях ногі, замірала сэрца, а Юля ўсё лезла і лезла, стараючыся не глядзець уніз. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verklámmen

vi (s) (а)дубе́ць, (а)карчане́ць, засты́ць, скарчане́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дубяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Мерзнучы, страчваць рухомасць, адчувальнасць. Прабіраў мароз. Дубянелі рукі і ногі, трэслася ўсё цела ад холаду. Капыловіч.

2. Зацвердзяваць, карчанець (пра труп). — Праз паўгадзіны [жывец] дубянее, а нежывога шчупак не бярэ. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коле́ть несов.

1. (мёрзнуть) обл. кале́ць, дубе́ць, карчане́ць;

2. (о животных) прост. здыха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sztywnieć

незак.

1. калець, дубець, карчанець; дранцвець;

2. станавіцца нацягнутым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)