Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чы́рвы, ‑аў; адз. чырва, ‑ы, ж.
Картачная масць з малюнкам у выглядзе чырвоных сэрцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэфера́нс, ‑а, м.
Картачная гульня. Пажылыя бавілі час за прэферансам, захапляліся картамі і спірытызмам.«Полымя».
[Фр. préférence.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэ́фы, ‑аў; адз. трэфа, ‑ы, ж.
Картачная масць з малюнкам чорнага крыжыка ў выглядзе трылісніку.
[Ад фр. trèfle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штос, ‑а, м.
1. Старадаўняя азартная картачная гульня.
2.Спец. Адзін з прыёмаў у фехтаванні.
[Ням. Stoß.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пі́кі, ‑аў; адз. піка, ‑і, ж.
Картачная масць з малюнкам у выглядзе чорнага наканечніка пікі; віны.
[Фр. pique.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ракамбо́ль1, ‑я, м.
Даўняя картачная гульня.
[Фр. rocambole.]
ракамбо́ль2, ‑ю, м.
Шматгадовая травяністая расліна сямейства лілейных.
[Фр. rocambole.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bridge
[bri]
n - брыдж (картачная гульня)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ка́ртачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да карты, карт (у 2 знач.). Картачная гульня.// Звязаны з гульнёй у карты. Картачны доўг.// Прызначаны для гульні ў карты. Картачны стол.
2. Які мае адносіны да карткі (у 1, 4 знач.). Картачны каталог.
•••
Картачная сістэмагл. сістэма.
Картачны домікгл. домік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
poker1[ˈpəʊkə]n.
1. по́кер (картачная гульня)
2. качарга́; інструме́нт для шурава́ння
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)