Кірта́ць ’картавіць’ (Сл. паўн.-зах.). Да кіртавіць. Гл. картавіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гарка́віць I несов. горчи́ть

гарка́віць II несов., см. карта́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тры́каць ‘невыразна вымаўляць словы, картавіць’, тры́ковы ‘картавы’ (ТС). Параўн. укр. три́нкати ‘картавіць’. Гукаперайманне (ЕСУМ, 5, 639), параўн. рус. дыял. три́кать ‘пішчаць; хіхікаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грасі́раваць

(фр. grasseyer)

вымаўляць гук «р» на французскі манер, картавіць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

schnárren

1.

vi трашча́ць; гусці́, гудзе́ць

2.

vi, vt карта́віць

er schnarrt das R — ён карта́віць [карта́ва вымаўлце] гук «р»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

burr

[bɜ:r]

n.

1) це́рне n.; калю́чка f.

2) бор-машы́на f., зубны́ сьве́рдзел

3) гарта́ннае вымаўле́ньне гу́ку “р”

to speak with a burr — карта́віць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)