scab [skæb] n.

1. струп

2. парша́, каро́ста

3. infml штрэйкбрэ́хер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

świerzb, ~u

м. кароста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

свярбя́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Разм. Тое, што і сверб.

2. Абл. Кароста. [Міхал:] — Адзін раз паспрабуеш.. лекаў [бабкі Трахіміхі], і свярбячкі тваёй як і не было. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schäbe

f -, - мед. каро́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Krätze

f - мед. каро́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

krosta

ж. прышч; вудыр; кароста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Каро́слівы, да кароста (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акарыно́зы

(ад гр akari = клешч + -ноз)

хваробы, якія выклікаюцца паразітычнымі кляшчамі, напр. кароста.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псарапто́з

(н.-лац. psoroptos)

інвазійная хвароба жывёл, якая выклікаецца кароставымі кляшчамі; наскурная кароста.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Grind

m -(е)s, -e струп, каро́ста, ліша́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)