партсіга́р, ‑а, м.
Невялікая плоская каробачка, у якой носяць папяросы.
[Фр. porte-cigares.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шро́тніца, ‑ы, ж.
Спец. Мяшочак ці каробачка для захоўвання шроту (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́каўка, -і, ДМ -каўцы, мн. -і, -кавак, ж.
1. Плод маку: каробачка, дзе знаходзіцца насенне.
2. Купал царквы (разм.).
Зіхацелі царкоўныя макаўкі.
3. Верхняя частка, вяршыня чаго-н. (разм.).
Сухая м. дрэва.
4. Канец кораня конскага хваста.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мы́льніца, ‑ы, ж.
Каробачка ці спецыяльны сподак для мыла. Віктар Паўлавіч у піжаме, з прыгожым калматым ручніком, з блакітнай мыльніцай прайшоў на кухню. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́драніца, ‑ы, ж.
Спецыяльная каробачка для пудры. Пасажыр з верхняй лаўкі.. расказваў, як яму аднойчы зляцела на галаву раскрытая пудраніца нейкай дзяўчыны і як ён потым усю дарогу не мог ачысціцца ад пудры. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
коробо́к м.
1. (лукошко) каро́бачка, -кі ж.; ко́шык, -ка м.;
2. см. коро́бочка;
коробо́к спи́чек па́чак запа́лак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мы́льніца ’каробачка ці спецыяльны сподак для мыла’ (ТСБМ). Відаць, з рус. мыльница ’тс’ (у польск. мове mydlniczka).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
коро́бочка уменьш.-ласк.
1. скры́начка, -кі ж.; каро́бачка, -кі ж.; кардо́нка, -кі ж.; бляша́начка, -кі ж.; пу́шачка, -кі ж.; см. коро́бка;
2. бот. каро́бачка, -кі ж.; (у льна — ещё) гало́ўка, -кі ж.; (у мака — ещё) ма́каўка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
партаба́к, ‑а, м.
Невялікая каробачка для тытуню, табакі або папярос. [Кавалёў] дастаў партабак і ў тоўстых пальцах згарнуў тонкую як запалка цыгарку, прыпаліў яе і зацягнуўся. Чарнышэвіч. Лаўрэн Карпавіч выняў з кішэні партабак, узяў з яго дзве папяросы і адну даў Паўлу. Гроднеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кубаркі́ ’зараснікі бабоўніку або капытніку’ (Яшк.). Назва расліны бабоўнік адпавядае форме яе плода (каробачка) (БелСЭ, 2, 38). Гл. кубар 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)