карне́т​1

(фр. cornette = сцяг)

першы афіцэрскі чын у кавалерыі дарэвалюцыйнай рускай арміі; адпавядаў падпаручніку ў пяхоце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карне́т-а-пісто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карне́т-а-пісто́н карне́т-а-пісто́ны
Р. карне́т-а-пісто́на карне́т-а-пісто́наў
Д. карне́т-а-пісто́ну карне́т-а-пісто́нам
В. карне́т-а-пісто́н карне́т-а-пісто́ны
Т. карне́т-а-пісто́нам карне́т-а-пісто́намі
М. карне́т-а-пісто́не карне́т-а-пісто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карне́т-а-пісто́н, ‑а, м.

Карнет ​2 з поршневы вентыльным механізмам.

[Фр. cornet à piston.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карне́т-а-пісто́н м., муз. корне́т-а-писто́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карне́т-а-пісто́н

(фр. cornet à pistons)

карнет​2 з поршневым вентыльным механізмам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

корне́т​I муз. карне́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cornet [ˈkɔ:nɪt] n.

1. mus. карне́т

2. BrE ва́фельны ражо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

корне́т​II воен., уст. карне́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

корне́т-а-писто́н муз. карне́т-а-пісто́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kornétt

n -(e)s, -e i -s муз. карне́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)