пяціразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Прароблены пяць разоў. Пяціразовае наведванне. Пяціразовае кармленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недако́рм, ‑у, м.

Недастатковае кармленне, харчаванне; няпоўная выдача корму. Недакорм затрымлівае развіццё маладняку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

karmienie

н. кармленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Карме́шка ’кармленне на мяса жывёлы’ (КЭС, лаг.). Гл. карміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чатырохкра́тны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены чатыры разы, павялічаны ў чатыры разы. Чатырохкратнае кармленне. // Які чатыры разы дабіваўся чаго‑н. Чатырохкратны чэмпіён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

żerowanie

н. жыраванне, кармленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дакармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

1. Дакончыць кармленне каго‑н. Дакарміць дзіця.

2. Пракарміць да якога‑н. тэрміну. Дакарміць авечак да вясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fütterung

f -, -en кармле́нне, кармёжка, адко́рмліванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wyżerka

ж. разм. кармленне, ежа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Жыр ’кармленне жывёл, што гулліва забаўляюцца’ (ТСБМ), дыял. жыр ’тлушч’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. жир ’тлушч’, дыял. арханг. ’месца кармлення рыбы’, укр. жир ’тлушч’, ’кармленне жывёлы’, польск. żyr, żer ’кармленне і ежа жывёлы’, в.-луж. žeŕ, чэш. žír ’тс’, славац. žír ’тлушч’, ’кармленне свінні ў лесе жалудамі’, žer ’пажыранне раслін насякомымі; пасьба на апалых жалудах’, славен. žȋr, žer ’пасьба свіннёй у лесе; харч; ураджайнасць; плод; карысць’, серб.-харв. жи̑р ’жолуд’, балг. дыял. жир ’жолуд’, ’тлушч’, макед. жир ’жолуд’. Ст.-слав. жиръ ’паша’. Ст.-рус. жир ’багацце, жыллё, паша; тлушч’. Літ. žyras ’кармленне жывёл’ < польск. (Фрэнкель, 1313) ці бел. Паводле Якабсона (Writings, 2, 627), да *žьrati, *žirati (гл. жэрці), што прынялі Мартынаў–Міхневіч (Маладосць, 1969, 12, 140), якія лічаць менш верагоднай версію Міклашыча (411) аб суадноснасці жыць — жыр (як піць — пір), асцярожна падтрыманую Мейе (Études, 405), Фасмерам (2, 56) і прынятую Праабражэнскім (1, 233), Шанскім (1, Д, Е, Ж, 293), Іванавым (Слав. и балканское языкознание, 1975, 60), Скокам (3, 680–681), БЕР (1, 547). Непасрэдныя супастаўленні з іншымі і.-е. мовамі супярэчлівыя. Гл. літаратуру ў Фасмера, Скока, БЕР.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)